Slavko Štimac
Rodio se 15.10.1960. u Konjskom brdu kod Gospica. Otkrio ga je O. Gluscevic u cijem Vuku samotnjaku debituje 1972. pokazavsi izvorni dar u liku lickog pastircica u arhetipskom odnosu sa zivotinjom (pas). Potvrdjuje se u filmovima Zimovanje u Jakobsfeldu (1975) i Salas u Malom ritu (1976) B. Bauera slojevitim, psiholoski osmisljenim likom vojvodjanskog decaka za rata. Bez formalnog glumackog obrazovanja, sledecih godina tumaci uglavnom likove tinejdzera u raznim zivotnim okolnostima. “Gazde” decje zadruge u Vlaku u snijegu (M. Relja, 1976), maloletnog delinkventa u Specijalnom vasptanju (G. Markovic, 1977), dzeopara u Tigru (M. Jelic, 1978) i maloletnog mladozenje u filmu Ko to tamo peva (S. Sijan, 1980). Izrazito mladolik, i kasnije cesto igra adolescente, kakva je i njegova najslozenija uloga – sarajevskog periferijskog pubertetlije iz 60-ih godina u filmu Sjecas li se Dolly Bell (1981) E. Kusturice. U filmu UNDERGROUND igra Ivana, cuvara Zooloskog vrta, kome je tesko da se sporazumeva sa ljudima zato sto muca. Zato se on okrece zivotinjama radi prijateljstva.
Kao dete i mlad momak je ostvario po nekim mišljenjima i najbolje uloge u svojoj karijeri, filmovi u kojima je imao baš takve role su: Zimovanje u Jakobsveldu, Salaš u malom ritu, Sjećaš li se Doli Bel, Specijalno vaspitanje,
Varljivo leto ’68, Ko to tamo peva, Braća po materi i mnogi drugi. Štimac je i u kasnijem životnom dobu bio veoma mladolik pa su uloge adolescenta bile prosto stvorene za njega.
Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. I kao orastao čovek je nastavio sa dobrim ulogama i svakako zaslužio mesto u samom vrhu domaćeg glumišta.
Filmovi: Na putu za Katangu, Noć u kući moje majke, Kaži zašto me ostavi, Tri letnja dana, Podzemlje, Život je čudo, Turneja.