Delirijum tremens – BDP

Pisac – Goran Marković

Režija – Goran Marković

SCENOGRAF – Nebojša Veselinović

KOSTIMOGRAF – Vesna Avramović

KOMPOZITOR – Zoran Simjanović

STRUČNI SARADNIK – Biljana Slavković

ORGANIZATOR – Tamara Todorović, Srđan Obrenović

INSPICIJENT – Bela Simić

SUFLER – Dragana Anđelković

LICA

Dagi, slavni glumac – Predrag Ejdus

Beba, njegova žena – Vesna Čipčić

Liza, psihodramatičarka – Anita Mančić

Krsta, pacijent – Dragan Petrović Pele

Strahinja, pacijent – Marko Živić

Dušan, pacijent – Milan Čučilović

Profesor, direktor klinike – Pavle Pekić

Sanja, mlada glumica – Nađa Maršićević

Glumac, nešto mlađi od Dagija – Savo Radović

Lekarka, tek na početku karijere – Sonja Živanović

Sestra, zrelih godina – Sandra Bugarski

Bolničar, snažan, neodređenih godina – Dragiša Milojković

O DELU

     Ovaj komad Gorana Markovića tretira problem savremenog čoveka u potrazi za svojim identitetom. Ono što je posebno zanimljivo u strukturi ove savremene drame jeste sistem ogledala. Pisac nas uvodi u psihodramu u kojoj glavni junak, inače glumac po zanimanju, igrajući terapijske uloge, pronalazi sebe. Svi su izgledi da će ova originalna dramaturgija doneti nešto novo u pozorišnoj recepciji.

O PISCU / REDITELJU

     Goran Marković, rođen je u Beogradu. Od 1965. do 1970. godine studira filmsku režiju u Pragu, Čehoslovačka. Posle završenih studija u periodu od 1970. do 1976. godine radi dokumentarne filmove, a od 1976. godine počinje da snima igrane filmove: SPECIJALNO VASPITANJE, NACIONALNA KLASA, MAJSTORI MAJSTORI, VARIOLA VERA, TAJVANSKA KANASTA, VEĆ VIĐENO, SABIRNI CENTAR, TITO I JA, URNEBESNA TRAGEDIJA, SRBIJA GODINE NULTE, KORDON, TURNEJA. Snimio je i srednje metražne dokumentarne filmove: POLUDELI LJUDI i NEVAŽNI JUNACI.
U pozorištu je režirao komade: PAZARNI DAN, A. Popović; BEOGRADSKA TRILOGIJA, B. Srbljanović; POMORANDŽINA KORA, M. Pelević; TERAPIJA, J. Cvetanović; PANDORINA KUTIJA, FALSIFIKATOR, poslednja dva je i sam napisao kao i: TURNEJA; GOVORNA MANA; PAROVI; VILLA SACHINO.
     Objavio je knjige: ČEŠKA ŠKOLA NE POSTOJI; TITO I JA; GODINA DANA; OSMA SEDNICA I DRUGE DRAME i MALE TAJNE.
     Redovan je profesor na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu.

REČ PISCA / REDITELJA

     Osnovni diskurs ove drame mogao bi se definisati ovako: gluma kao bolest, bolest kao gluma. On polazi od premise da su gluma i bolest suštinski isprepletane i da među njima postoji duhovna ali i fizička veza, neka vrsta jedinstva, skoro. Spona ta dva naoko nespojiva elementa nalazi se u psihodrami, vrsti grupne terapije koja nema veze sa umetnošću, isto onoliko koliko gluma nema veze sa stvarnošću. Jedno je metod lečenja a drugo proizvod mašte. Ali, ti antipodi se u ovoj priči sreću na jedan veoma uzbudljivi način i njihov sudar će, u to sam uveren, novim svetlom obasjati kako svet glumca tako i tajne psihe. Iako definisana kao crna komedija, priča DELIRIJUM TREMENS  je puna gorčine i saosećanja. Na jednoj strani, tu su komični likovi Dagija, Bebe i tri bolesnika sa glumačkim ambicijama, a na drugoj, litri suza koje polaznici psihodramske terapije prolivaju, suočeni sa svojim traumama, in vivo . Biće to, dakle, komedija sa ridanjem. Ili tragedija sa ironijom. Kako uzmete. DELIRIJUM TREMENS  je veoma značajna ne samo po svojoj temi već i po stavu da je izlečenje moguće. U ovim vremenima, punim depresije i beznađe, uliva nam izvesnu nadu. Mogućnost da se izvučemo iz neveselog stanja u kome živimo za sada je u mašti autora ove predstave ali možda će pokrenuti izvesne pozitivne procese i u gledalištu.

     Vreme trajanja: 2h 20min